środa, 12 sierpnia 2015

Pięknie podane suchary



W 1971 roku zespół Procol Harum nagrał płytę koncertową w kanadyjskim Edmonton z udziałem orkiestry symfonicznej. Nagrania sprzed lat zaklasyfikowano do tzw. rocka progresywnego i było, jeśli nie jedną z pierwszych, to jedną z bardziej udanych prób występu grupy rockowej z orkiestrą symfoniczną. 35 lat potem Gary Brooker i towarzyszący mu starsi panowie koncertowali w duńskim Ledreborgu. Koncert zrealizowano w ogrodzie miejscowego zamku. Muzykom towarzyszyła Duńska Narodowa Orkiestra Symfoniczna i chór. Zarejestrowano go niemal w samo południe. Dziś takie dokonania trudno nazwać rockiem progresywnym, repertuar też nie był niespodzianką ale na twarzach podstarzałych słuchaczy można zauważyć zadowolenie. Mnie również podoba się ten koncert. Może to jednak wynik sentymentu jakim darzę te stare kompozycje. Ciekawy jest jak młode pokolenie odbierze „Bielszy odcień bieli” czy „Grand Hotel” wykonywany w scenerii zamkowego ogrodu. Stare dowcipy, które przypominam młodzieży, nazywają sucharami. Zapraszam więc do słuchania muzycznych sucharów w pięknej scenerii Ledreborga.

 A Whiter Shade of Pale

A Salty Dog, An Old English Dream

Grand Hotel

Something magic 

Fires (Which Burnt Brightly) 

Homburg

Conquistador

Whaling stories
      

 

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz